สาส์นสุวรรณโคมคำ
ตามความเห็นของผู้เขียนนั้นก็รู้สึกสลดใจเป็นอย่างยิ่งกับการกระทำของคนบางกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า"พุทธศาสนิกชน" แม้วันเวลาล่วงเลยมาจวบจน 2554 นั้นมีเรื่องราวเศร้าใจมากมายมาประทุในดวงจิต ว่าเหตุใฉน บรรพชิตบางท่านน้อมใจเป็นทาสของอุบาสิกาผู้มีใจอันโสมม ต่ำช้าอุบาสิกาท่านนี้เป็นเคยเป็นศิษย์สุวรรณโคมคำ เพราะอาจารย์ท่านหนึ่งด้วยความทะยานอยากมีอยากอยู่เนืองนิตย์ไม่ได้ก็พยายามยื้อแย่งเพื่อความเป็นใหญ่เอาความอยากของตนนั้นเป็นที่ตั้ง "สุวรรณโคมคำ" นั้นเป็นหลักธรรมคำ สอนอันเนื่องจากการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น โดยยึดตามหลักของ อภิธรรม อุบาสิกาท่านนี้ มีนามย่อว่า อาจารย์.ป.ปลา มักจะมีของขลังมาแจกบรรดาศิษย์ทั้งหลายพยายามบิดเบือนหลักคำสอน ของขลังสิ่งนั้นมีเรื่องเล่ากันว่าทำให้ผู้บุคคลถือครอง มึนหัว งงงวย จึงให้ผู้มีฌานสัมผัสพลังว่าเป็น "มนต์ดำ"ดังนั้นจึงตรงกับคำว่า "เอาคำสอนของเขาที่สกปรกโสโครกด้วยกิเลสตัณหา มากลบเกลื่อนในคำสอน แล้วดัดแปลงแก้ไข" แล้วนำลาภมาสู่ตนเองมีเหยื่ออีกมากมายที่ตกเป็นเหยื่อ อุบาสิกา ท่านนี้ รวมถึงบรรพชิตที่หลงผิดหวังครอบครองคัมภีร์แล้วมีการดัดแปลงคัมภีร์คือเอาที่เรื่องที่ตนเองแต่ง มาเป็นคัมภีร์สุวรรณโคมคำ มาปลายปี 2554 เกิดภัยน้ำท่วมอย่างหนักทุกสารทิศก็หวังว่าจะผูกใจกลุ่มชนอันเนื่องจากในช่วงที่ผ่านมาประสบความล้มเหลวทุกอย่าง ทำให้คิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรดี จึงรวมหัวกันโดยมี อาจารย์ป.ปลาเป็นผู้กระทำ "ตระกรุดกันน้ำท่วม" แจกฟรีหนึ่งเดียวในโลก อะไร ทำนองนี้อย่างนี้ต้องตั้งชื่อใหม่ให้ว่า ตระกรุดแนวพุทธ (จริงๆนะชื่อสิ) เสียแล้วกระมัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น