วันนี้กับเมื่อ ก่อน ดูความแตกต่าง

สุวรรณาภา วันนี้กับเมื่อ ก่อน ดูความแตกต่าง

คำอธิบายใต้ภาพ....นี้เป็นรูปล่าสุดที่ผ่านมาไม่นาน (ผ่านมาไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์) ณ ขณะนี้ทางชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำไม่ได้เข้าไปดูแลสุวรรณาภาแล้วนะ เพราะเหตุผลกลใดเป็นที่รู้ ๆ กันอยู่

ส่วนรูปนี้เป็นรูปเมื่อครั้งที่ทางชมรมศิษย์สวุรรณโคมคำ เข้าไปดูแล ไม่ขออธิบายอะไร ดูกันเองก็แล้วกัน จะได้ไม่เป็นการชี้นำใคร ทุก ๆ ท่าน จะได้มีอิสรภาพทางความคิด

ทางคณะชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ ทำ blog นี้ขึ้นมาเพื่อที่แสดงให้ทราบว่าทางชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำได้ทำกิจกรรมใดบ้าง ไม่ได้ทำกิจกรรมใดบ้าง หน้าที่ใครหน้าที่มัน ใครมีหน้าที่ทำอะไรก็ทำไป ทางชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำยังคงยึดหลัก "ผู้ที่ต้องการเพียงวิชา จะไม่มีวิชาให้ แต่ผู้ใดต้องการสืบต่ออายุพระพุทธศาสนา จะได้ทุกอย่างรวมถึงวิชานั้น" (คำบูรพาจารย์สุวรรณโคมคำ)

ทางชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ ไม่เคยเบียดเบียนใคร มีแต่...เขาจะมาเบียดเบียนเรา เอาเถอะ อยากจะทำอะไร อยากจะเบียดเบียนเท่าไรก็เชิญตามสบาย

เราเป็นศิษย์มีครูเช่นดังกับท่านทั้งหลาย แต่ครูเราจะเป็นอย่างไร เราผู้เป็นศิษย์ ไม่ขอไปวิพากย์วิจารณ์โดยเด็ดขาด เพราะความเป็นครูเป็นศิษย์ไม่อาจตัดขาดกันได้ เป็นความจริงที่ใครก็ปฏิเสธไม่ได้ ครูของเราไม่เคยสอนอะไรที่เป็นมิจฉาทิฐิ มีแต่สัมมาทิฐิ เราเคารพครูที่คำสอนของท่าน เราไม่ได้เคารพครูที่ตัวครู ครูจะเป็นอย่างไรนั้นเรื่องของครู ถึงครูท่านจะเดินพลาดพลั้งไปอย่างไม่น่าให้อภัย แต่เราผู้เป็นศิษย์ขอใช้สติปัญญาสัมปชัญญะที่ครูได้สั่ง ได้สอนมาพิจารณาว่า

เป็นการควรแล้วหรือ ที่...เราผู้เป็นศิษย์ทั้งหลายไปวิพากย์วิจารณ์ครูท่าน

เป็นการควรแล้วหรือ ที่...เราผู้เป็นศิษย์ทั้งหลายไปตัดสินโทษของครูท่าน

เป็นการควรแล้วหรือ ที่...เราผู้เป็นศิษย์ทั้งหลายไปพิพากษาโทษของครูท่าน

แม้แต่โทษของบุคคลอื่นเราเองก็ไม่มีสิทธิ์ ไม่มีอำนาจในการวิพากย์วิจารณ์ ในการตัดสินโทษ หรือในการพิพากษา แล้วนี่ครูของเราแท้ ๆ ลองตรองดูเถิดว่าสมควรแล้วหรือ

และลองตรองดูเถิดว่า เมื่อครูท่านได้พลาดพลั้งไปบางประการ เราผู้เป็นศิษย์ควรแสดงความกตัญญูอย่างไร ถ้าเราผู้เป็นศิษย์รับกับการพลาดพลั้งของครูไม่ได้ความกตัญญูที่พอจะแสดงออกได้ น่าจะเป็นการอยู่นิ่ง ๆ เฉย ๆ ไม่ขอมีธุระอะไรกับครูท่านอีกต่อไปจะได้ไม่มีการสร้างกรรมกันอีกต่อไป เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมาเจอกันอีกในภายภาคหน้า 

มีอีกสิ่งที่อยากให้ท่านทั้งหลายตรองดูว่า การทำที่ผ่านมาเป็นการแสดงความกตัญญูต่อครูท่านจริง ๆ เหรอ การแสดงความกตัญญูเขาทำกันอย่างนี้จริงเหรอ ความเป็นศิษย์เป็นครูสามารถลบหรือเปลี่ยนแปลงได้จริงเหรอ

ทำไมผู้ที่ไม่พอใจในการพลาดพลั้งของครูท่านจึงไม่บำเพ็ญอภัยทานกันบ้างหนอ ???